Yağmursal Dialoglar

Son zamanlardaki ilginç dialoglardan birkaç tane...

bu aralar en çok kullandığım kalıp cümle:
Anne beni kucağıma al.... (annem yüzünden düzeltemiyorum bu kalıbı!!)

Cadde gezmesi:
Yağmur sarsak sarsak koşar...
Annesi : Yağmur koşma düşersin !
Yağmur: Anne koşmak istiyorum !!!!!!

Bir Kıriz anı:
Yağmur terliksiz kapıdan dışarı çıkar...
Annem: Yağmur çabuk gel buraya !! terliklerin yok !!
Yağmur , döner ve bakar ...
Yağmur: Anne kızıyo musun ? Bişi olmaz bişi olmaz !!

Anne-kız uyku öncesi sohbetleri:
Yağmur: Anne sana bişi sölicem
Annem: Dinliyorum kızım
Yağmur: Ben seni çok seviyorum !
(bu dialog 10 defa yaşandıktan sonra)
Yağmur: Anne sana bişi sölicem
Annem: sessizlik
Yağmur: Dinliyorum desene !
Annem : Dinliyorum kızım ..... (yeni döngü başlar)

İstanbul -Ankara Uçak Yolculuğu, uçak havalanırken.
Yağmur: Anne korkuyormusun...
Annem: Birazcık (3,5... 3,5...)
Yağmur: Elinden tutuyum mu ?
Annem: Lütfennnn
Yağmur: Korkma anne , korma! bişi olmaz.


İstanbul -Ankara Uçak Yolculuğu, havada:
Yağmur: Anne uçağı kim kullanır
Annem: Kaptan annecim.
Yağmur : Hayır şöför.. Şöför amcaa kafam sıkıştı
(eller kafayı sıkıştırıyor bu arada)

İstanbul -Ankara Uçak Yolculuğu, uçak Ankaraya inmek üzere.
Yağmur: Anne ankara ne kadar büyükmüş !! bir sürü ev varrrrr


İstanbul -Ankara Uçak Yolculuğu, uçak Ankaraya indiğinde.
Yağmur: Uçak sana teşekkür ederim, beni ankaraya getirdin! babama getirdin!!!