14 Aralık 2011 Çarşamba

Yağmur'dan Nameler

Bu aralar dilime dolanan bazı şarkılar var..
Baktılarki ben garip garip şarkılar söylüyorum
Bana çocuk şarkıları dinletmeye başladılar.
Ama bu sefer de günde 10 defa aynı şarkıları dinlemekten herkese bay geldi ..

Bigün bigün bir çocuk
Eve de gemis kimse yok
Yemiş yemiş bitimis

Kıslar kıslar gelem mı
yananızdan öpem mı
(anneannemin evinden amcamın evine giderken Fatoş ve Elif için söylenir)

Yenge yenge Kezban yenge..
(Bunuda beyhan yengeme itaf ediyorum)

Dan dini dan dini dastana danalar gimiş bostana
Kov Bostancı yemesin lahanayı

Kutu kutu pense
Elmamı yeyse
Arkadasım yamur akasını dönse

Ya satarım ba satarım ...

Bide bı tekerleme var
Penbe penbe gönün sende!

11 Aralık 2011 Pazar

Tuvalette Son Durum

Artık tuvalet işini çözmüş durumdayız :)

Bir devir kapanır...

26.Kasım.2011 benim kısa hayatımda bir dönüm noktası oldu.

Diş doktoru muayenesinde doktor teyze bana artık emziği bırakmamı yoksa dişlerimin çok çirkin olacağını söledi.

Annem klasik , kendi paçasını kurtarmak için "Aralıkta bir hafta izinli olacağım o hafta hallederim bu işi" diye bir plan yaptı. (ne kadar geç o kadar iyi mantığında)

Arabada giderken doktor teyzeyle yaptığımız görüşmeyi değerlendirirken sanırım sesli düşünmüşüm.. Doktor teyze dedi ki emzik yok... Büyüdüm ben... Annemle babam aynadan birbirlerine baktılar.... o anda hain bir plan yaptıklarını anladım....

5 dk sonra emzik istediğimde, annem yüzüme baka baka yalan söyledi "Doktor teyze emziği aldı ya..." ben sayıkladıkça annem aynı yalanı söyledi.. en son yorgun düşüp uyudum....
İlk birkaç gün çok zor oldu , uykusuz geceler... stresss
Şimdi biraz daha iyiyim....
Ama uyku düzeni kalmadı.. öğlen uykuları azaldı. Sabahlar artık daha erken uyanıyorum.....
Bir de yeni bir tik başladı, elim azıma gidiyor sürekli....
Annem pişman galiba ... Ama artık benim için bir devir kapandı...
İnsanlık için küçük, benim için büyük bir adım!!!

Yağmursal Dialoglar

Bir gün ikea da
Yakup-Zeynep bu nasıl ?
Zeynep -yakup git yaaaa olmaz bu
Yağmur- Anne , baba neyeye gidiyo.

Bir gün arabada uyku öncesi gerginliği başlarrr....
Yağmur- Emjik Emjik Emjik
Zeynep-Al al al
Yağmur- Hımmmmm emjik beni öşlemiş.

Bir gün anneannemin evinde....
Kapı çalar
Anneanne-Kim geldi acabaaaa
Yağmur-Belki büyük dede gemiştir. Bize üsüm getirmiştir.Yıkayıp tabaka koymuştur.

8 Aralık 2011 Perşembe

2 Yaş sendromu ve İnat

İki yaş sendormunun bir çocuğu nasıl bir hale getirdiğini anneme ve Aydın amcaya kanıtladım.

Çok güzel eğlenceli bir kahvaltı ardından artık Aydın amca Zeynep abla Barışla evlerine gitmek için hazırlanıyorlardı.

Tam o sırada ilgiyi üstüme çekmek için içeriden kırmızı battaniyemi getirdim ve beni sallamalarını istedim. Aydın amca hayatının hatasını yaptığının farkında olmadan "tabi tabi "dedi.

Bir iki salladıktan sonra bitti dediler.. bana bitti... haaa.. Bittiğine ancak ben karar veririm !!!Bastım yaygarayı. Öle sadece bağırmak değil ama, el kol kafa her yer oynuyor. Aydın amcanın gözünde korku ve şaşkınlığı gördüm, tabi alışık değil benim kriz anlarıma.....

Sonra uykumun geldiğine düşünüp ve beni odamda uyuyana kadar sallamaya karar verdiler. Bu sırada annem eli yorulduğu için bir elini boşa çıkarmak isterken battaniye elinden kaydı ve benim başım yer vurdu.. Bir kriz daha !!!!!!

Bu seremoni yaklaşık 1 saat sürdü. Uyanmayım diye yatağın içine beni bir bırakışları var sanki nükleer bombayim .....

Tabi böyle bir uyku seremonisi ardından uyanmam da çok jan janlı oldu ; gene yaygara ile...

Hayırlısı, bir sendrom biter bir başkası başlar.....
O gün sinirden foto çekmek kimsenin aklına gelmedi ama, başka bir kriz anından bir foto:
Bu eşek neden gitmiyorrrrrr!!!